สวนสนริมอ่างเก็บน้ำ มาครั้งนี้ต้นไม้และหญ้าค่อนข้างแห้งแล้งผิดกับเดือนพฤศจิกายนที่ยังชุ่มชื้นสีเขียวสด

แนวสนที่มีระยะห่างเท่าๆกันแลดูสวยงามนี้แหล่ะจะมีใครรู้บ้างว่าเกิดจากผลงานส่วนหนึ่งของลุงปาละเมื่อ 20 ปีที่แล้ว โดยลุงได้เล่าว่าต้องใช้เชือกรังวัดระยะห่างให้เท่าๆกันก่อนจะลงปลูกต้นสน ตามที่ทางการสมัยนั้นได้ให้ชาวบ้านมาช่วยกันสร้างและปลูกต้นไม้ เป็นผลให้เราๆเห็นแนวสนยาวและมีระยะห่างเท่าๆกันสวยงามตาเมื่อปลูกอยู่ริมอ่างเก็บน้ำ

ใบสน กับ ท้องฟ้า

เดินมาเรื่อยๆริมอ่างเก็บน้ำ เห็นกาฝากชนิดหนึ่งขึ้นบนลำต้นของต้นสน

ยามเย็นๆ ณ ริมน้ำ ช่างมีความสุขจริงๆ ผู้คนไม่พลุกพล่าน สิ่งที่เห็นเป็นสิ่งธรรมชาติอย่างแท้จริง ไม่ได้เกิดขึ้นจากการปรุงแต่งแต่อย่างใด

เราเดินเรื่อยเปื่อยมาที่ลานกางเต้นท์และที่ทำการโครงการพระราชดำริปางตอง ๒(ปางอุ๋ง)

ณ วันนี้ แหงนมองบนฟ้า โชคดีได้เห็นดวงจันทร์ด้วย

ผมชอบเสาธงที่นี่ ดูใหญ่โต และแข็งแรงดีจัง

เดินเข้าไปสำรวจใกล้ๆ พบเจอแต่ดอกไม้เมืองเหนือสีสันสวยงามตา

รองเท้านารี

แสงอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้าแล้ว เราจึงขี่รถกลับมาที่พักพักของลุงปาละอีกครั้ง อากาศเย็นเริ่มมาแทนที่ ทำให้ลุงต้องนำฟืนมาจุดไฟเพื่อเพิ่มความอุ่นให้กลับอากาศรอบข้าง

บรรยากาศในบ้านเริ่มคึกคักมากขึ้น เนื่องจากมีทั้งลูกชายและลูกสาวที่ไปเรียนหนังสือในกรุงเทพกลับมาเยี่ยมบ้าน

ความที่อยากเก็บบรรยากาศตอนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าไปที่อ่างเก็บน้ำปางอุ๋ง ทำให้ผมต้องขี่มอเตอร์ไซด์ออกไปอีกครั้งเพื่อเก็บภาพนี้ให้ได้ จากนั้นจึงย้อนกลับมาที่พักอีกครั้งพร้อมกับอาบน้ำที่ลุงปาละต้มให้ คลายความสกปรกทั้งวันไปได้ดีทีเดียว จากนั้นก็ถึงเวลาทานอาหารเย็นกับครอบครัวลุงปาละและพี่ศรี่ เกือบสามทุ่มจึงได้แยกย้ายไปนอน วันนี้จึงได้สิ้นสุดเพียงเท่านี้